bir yere yerleşme düşüncesi korkutuyor
aşık olduğumda bile yerleşmedim ben hiç duygularıma
her an ayrılacakmışım gibi paketlenmiş, hazırdır cümlelerim
vedalaşmayı da oldum olası sevmedim zaten
hep şıpsevdi tanışmalarım
arafta kalmış kararlarım
tek kalemde silip attıklarım
dostluğuna kilometreler bağladığım
can havliyle ruhuna sarıldıklarım
bir dudak büküşüyle zehirlendiklerim
avuç içlerinden öptüğüm sevdalarım da oldu
uzaklardan çağıran bir ses duyuyorum
tam sancağımdan yaralıyor beni
yerleşemiyorum
benim olmuyor şehir
sert bir poyraz vuruyor
dolduruyor içimin yelkenlerini
orsalıyorum hayallerimi
uyku tutmuyor gözlerim
soğuğundan mıdır bilmem, gözlerim ıslak
arkamda bıraktıklarım ve bütün pişmanlıklarım
sicim gibi süzülüyor yanaklarımda
saçlarım düğüm düğüm
sanki...
belki...
keşke...
yarım kalıyor cümlelerim.
avara aldım çoktan
gidemiyorum.
No comments:
Post a Comment